Ook hadden beide dokters het Weeshuis van binnen bekeken en  vonden dat hierin voldoende ruimte was voor het gestelde doel. Alleen zou aan de te gebruiken ruimtes  heel wat opgeknapt moeten worden.

Zij dachten dan de beschikking te hebben over de gehele Noordervleugel met de woonkamer en hal. De Noordervleugel zou in dat geval een ziekenverblijf en voor Ouden van Dagen moeten worden en de woonkamer zou  als wachtkamer en conversatiezaal gebruikt kunnen worden. Er  bleef voor eventuele wezen – het was tenslotte een huis voor wezen - nog wel ruimte voldoende over.

Beide dokters gingen er van uit dat de kosten van de verbouwing door het Weeshuis zouden worden gedragen en dat, gegeven het belang voor de  Oostzaanse gemeenschap,  werkzaamheden door vaklieden gratis zou zijn. De vraag was wat de huurprijs zou zijn die het Weeshuisbestuur zou vragen. Dat kon de secretaris op dat moment niet zeggen. 

Verder dacht de huisarts aan een deskundige verpleegster en een paar leerling verpleegsters. Een ander punt van bespreking zou de verwarming vormen waaromtrent de dokter zich voorgesteld had het gebouw van een centrale verwarming te voorzien.
Indien Regenten met het plan instemden wilde de dokter dat we vóór Zondag aanstaande reeds onze mening aan de Kerkenraad kenbaar zouden maken, doch de Secretaris zei dat hier voor de volgende vergadering niet aan te denken was.  Hierna vertrok dokter Taams uit de vergadering.  

Het plan om het Weeshuis te gebruiken voor zorg aan ouderen ging uiteindelijk niet door.

Er werd een nieuw gebouw neergezet aan het Zuideinde : Ons Verpleeghuis, thans Medisch Centrum de Kolk.