De Boerenleenbank

 

Het was het einde van de 19e eeuw en in het boerenleven was het pure armoe.

Er heerste slapte en tijdens een internationale landbouwtentoonstelling in Amsterdam in 1884 kon men gewoon vaststellen dat het Nederlandse boerenbedrijf gewoon achterlijk was.

 

Nou had ene meneer Raiffeisen in Duitsland een methode ontwikkeld om deze situatie te doorbreken door het stichten van een Coöperatieve Bank. Boeren brachten in tijden van welvaart hun centen naar de bank en kregen hier rente voor.

Boeren die het wat slechter ging konden bij die bank geld lenen en betaalden daar uiteraard rente voor.

 

Nou, dat kwam ook in Oostzaan van de grond. Op 13 april 1917 werd in café Concordia een propaganda avond gehouden en werd het idee van een eigen bank gelanceerd.

Simon de Vries, Albert de Ridder, Dirk Onrust, Dirk Keijzer, Cor de Dood en Dirk Taams waren de eerste bestuurders van de bank.

De   Boerenleenbank welke was gevestigd aan het Zuideinde.

 

Leden mochten alleen personen zijn die ‘te goeder naam en faam bekend zijn’.

De bank ging meteen van start en in het begin maakte men zich nog al zorgen omdat het geld in de oude kous van de Oostzaner toch wel gekoesterd  werd.  Maar dat viel mee. Het resultaat van het eerste jaar was een netto winst van  fl. 28,31 en een half.

En deze winst werd niet uitbetaald aan de leden doch toegevoegd aan het vermogen.

 

Het bankieren vond plaats aan huis bij de kassier en soms in Café Concordia.

In oktober 1922 werd een buitengewone ledenvergadering gehouden waarbij het bestuur de goedkeuring vroeg voor het bouwen van een eigen bankkantoor.

De leden van de Boerenleenbank vonden dit goed, maar er mocht niet meer 10.000 gulden kosten

Dat was prima en het ontwerp werd uitgewerkt door de bouwkundige C. Koel.
Het kantoor stond aan de noordkant van wat tegenwoordig de Lisweg is en in 1972 verhuisde de bank een stukje verder aan de andere kant van de Lisweg en daar werd een nieuw kantoor gebouwd met woonhuis voor de kassier – welke toen al directeur werd genoemd.

 

Het werk nam ook toe. Zeker in de jaren 60 toen de salarissen allemaal via de bank werden uitbetaald en iedereen ineens een bankrekening moest hebben.

 

Maar ja wat gebeurt er, de Nederlandse maatschappij ontwikkelt zich , wordt internationaler en de regelgeving wordt steeds complexer.

Zo’n 20 jaar geleden werd de regelgeving zo veeleisend, dat je als kleine bank gewoon niet meer kon bestaan. Per 1 oktober 2002 is de bank opgeheven en is gefuseerd met de bank in Zaandam.


Enkele jaren geleden is het Rabobank gebouw aan de Lisweg gesloopt en thans staat daar een appartementen complex.
Ach, en boeren zijn er ook nauwelijks meer………